සදේ ඔබ ඇයිද මේ යාමේ...

කථාව මෙහෙම පටන් ගන්නම්.

එක තරුණයෙක් තවත් තරුණියක්ට අසීමිතව ආදරය කරනව.. . එත් මේ ගෑනු ලමයට ඒ ආදරේ තේරුම් ගන්න බැරිවෙනව.. මේ තරුණය මේ ගෑනු ලමයට තමන්ගෙ ආදරේ කියනව.. ගොඩක් කල් පස්සෙන් යනව.. ඒත් මේ ගෑනු ලමය වෙන කෙනෙක්ව බදිනව. ගොඩක් දුක් වෙන මේ තරුණයටත් සිද්ද වෙනව අකමෙත්තෙන් උනත් වෙන කෙනෙක් සමග විවාහ වෙන්න...

දෛවයේ සරදමකට වගේ මේ දෙන්න ආයෙත් මුන ගැහැනව.. අහම්බෙන් වගේ.. තරුණිටය බබාලත් ඉනන්ව... මේ වෙද්දි මේ තරුණියට තේරුම් ගිහින් තියෙන්නෙ තමන්ට ඇත්තටම ආදරේ කරේ මේ තරුණය බව... ඉතින් මේ තරුණිය මේ තරුණයට ආදරේ බව කියනව....
එතකොට මේ තරුණය මෙහෙම කියනව...

සදේ ඔබ ඇයිද මේ යාමේ
අහස කරා නැගුනේ
සිතේ දුක හිරු නිවා දැම්මේ
නැතුවද ඔබ දන්නේ

තමන් ආදරය කරපු සද ඔයා උනත්.. මගේ දුක නිවා දැම්මෙ හිරු , ඒ කියන්නෙ තමන් හා විවාහ වුනු කාන්තවා බව කියනව..
ඉතින් ඒක එච්චර සුන්දර නොවුනත් ... සද මගේ ලොකෙන් බැස ගිහින් හිරු මගේ ලෝකෙට ආලෝකයක් වුනා....

ගිනි හිරු පායා
සොමි සද බැසලා
මගෙ ලොව එලිය කලා..........
ඔයා ඔයාගෙ සැමිය, දරුවො සමග හිනා වෙලා ඉන්න කොට මගේ හිත තිබුනෙ ඔයා ලග... මගේ බිරිද මගේ හිතේ ගොඩක් දුරිනුයි හිටියෙ.... ඒත් මන් තේරුම් ගත්ත මට ඔබගෙන් පලක් නැති බව...
ඔබ තරු වට කර හිනැ හෙන යාමේ
ඈ දුර යහන් ගැබේ
රෑ නොනිදාගෙන වැලපෙන මා හට
ඔබගෙන් කිමද පලේ

ඔබ දිහා බලාගෙන ඔබත් එක්ක එකට ජීවිතය ගෙනියන්න මන් ගොඩක් පෙරුම් පිරුව.. එක මට අමතක කරන්න බෑ.. එත් ඔබ තරම්ම සුන්දර නොවුනත් .. කටුක උනත් . මගේ බිරිදෙගෙන් මම ලබපු සෙනෙහස මට අමතක කරන්න බෑ.
සද දෙස බල බල මා පැතුමන්
අමතක කරන්න බෑ
හිරු මා දැවුවත් මා ලද උනුසුම
අමතක කරන්න බෑ

දැන් ඔයාටයි මටයි යන්න ගමනක් නෑ. ගොඩක් අවංක තරුණයෙක්....

~~රසික ඉඳුනිල්~~