රන්වැලි සෑය විය දෙවි අමරට නැගුන...

රන්වැලි සෑය විය දෙවි අමරට නැගුන

සුදොවුන් පියා විය සක්විති මග තනන

සමනල පව්ව විය දුක සැප සම දරන

පිය මහ රජුනි අප ගෙපැලේ රජ කරන


අසනි වැසි රුදුරු වග වලසුන් අතරේ

සිව් මහ දෙවිදු වී නිති රැකවල් සැදුවේ

හිරුටත් කලින් අවදිව කෙත් වතු තැනුවේ

බෝසත් පාරමී ගුණයෙනි අප වැඩුවේ


බුදදස් නිරිදු සේ අත් බෙහෙතක් හදලා

පැළ ඉණි වැටෙත් ගණපති රූපය ඇදලා

තුසිතෙක ඉසුරු පැළ වට සිව් කොන තබලා

ලොව්තුරු සුව විදී අප රජ වනු දැකලා


ගායනය:සුනිල් එදිරිසිංහ


මෙම ගීතයෙන් පියකුගේ අපරිමිත ශක්තියත්,ගුණ සමුදායත් විස්තර කර තිබෙනවා.රන්වැලි සෑය, සුදොවුන් පියා සහ සමනල පව්ව යන මේ සියල්ලම බොහෝමයක් දෙනා ගරු බුහුමන් දක්වන චරිත සහ ස්ථාන.රන්වැලි සෑය තමයි ලෝකයේ උසම දාගැබ.ඉතින් ඒ වගේ තමයි පියා නිවසට විශාල ශක්තියක්.රන්වැලි සෑය විය දෙවි අමරට නැගුන..කියන්නේ පියා නිවසට ඒ තරමට සුවිශේෂයි..පියාගේ ශක්තිය,අදිෂ්ඨානය ඒ තරම් දුරට විහිදිලා. දෙවි අමරට ඒ කියන්නේ දිව්‍ය ලෝකය.පියා තම දරුවනට ඒ තරම්ම ශක්තියක්.දරුවන්ගේ සක්විති මග එහෙම නැත්නම් දරුවන්ගේ අනාගතය යහපත් කරන්නට ඔහු තම ජීවිත කාලය පුරා අපරිමිත කැප කිරීමක් කරනවා.ඒ වගේම තමයි දුක සැප සම සේ දරාගෙන ජීවිතයට මුහුණ දෙන ඔහු සමනල පව්ව වගේ.පියා තමයි නිවසේ රජුන්


අසනි වැසි,රුදුරු වගවලසුන් ඒ කියන්නේ ජීවිතයේ නොයෙකුත් කාලවකවානුවන්හි නොයෙකුත් ආකාරයට පැමිණෙන බාදා,දුක් කම්කටොලු.ඒ සියල්ලන්ගෙන්ම දරුවන් ආරක්ෂා කරන්නේ පියා.හරියට සිව් මහ නිරිදුන් වගේ.ඔහු අවදි වෙන්නේ හිරුටත් පෙරයි.හිරුටත් කලින් අවදි වී ඔහු තම ජීවන සටන අරඹනවා.බෝසත් උතුමන් බෝසත් පාරමිතා පුරනවා වගේ ඔහු තම දරුවන්ගේ ලෝකය ගොඩ නගනවා.


දරුවන්ගේ අනාගතය යහපත් කිරීම උදෙසා දිවි හිමියෙන් කැප වෙන ඔහු අවසානයේ තම දරුවන්ගේ සශ්‍රීක ජීවිත දෙස උපේක්ෂාවෙන් බලා සිටිනවා.ඔහුගේ එකම සතුට තම දරුවන්ගේ සතුටයි..



~~යෝජිකා සංජීවනී~~