"නෑ ගමන යන්නේ මේ ගොනා"
නිදහසින් පසු ලාංකික දේශපාලන ,ආර්ථික හා සමාජීය ගමන් මග පිළිබඳව යතාර්ථවාදී කියැවීමක් ලෙසින් යටි අරුත් දෙන අපූර්වතම ගීතයකි,සුජීව හෙට්ටිතන්ත්‍රීගේ විසින් රචිත අමිත් ලියනගේයනගේ් සංගීතයට රෝහණ බැද්දගේයන් සහ සමන් ලෙනින් ගායනා කරන කිරිපල්ල ගීතය.
බට දැල්ල කාලා
ඉරවල්ලෙ හිටියා
උඩු තල්ලේ දත් නැති මී ගොනා
සුජීවගෙ මින් අදහස් කරන්නට ඇත්තේ කුමක්ද ?කුඹුරක ඉරවල්ල යනුවෙන් හැදින්වෙන කොටස යනු කුඹුරේ වගාව අස්වැන්න, නඩත්තුව පිළිබඳව තීරණය කෙරෙන ප්‍රදේශයයි.කුඹුර නැමති රටේ පාලන තන්ත්‍රය නැමති ඉරවල්ල තුල සිටිනුයේ,එතුල සිටිය යුතු අයමද යන්න සුජීව ප්‍රශ්න කරයි.එතුල සිටින නොගැලපෙන සත්වයා නොහොත් පාලකයා අනුභව කරන්නේ "බට දැල්ල"ය.ඒ ඌ වටා යම් පිරිසක් අවදානයෙන් සිටින නිසා විය යුතුය .එසේ නොවන්නට පැල ගොයම කන්නට බෙහෙවින් ඉඩ තිඹිණ.මී ගවයාගේ උඩුතල්ලේ දත් පිහිටන්නේ නැත.පාලකයා තුල ස්වං තීරණ ගැනීමේ නොහැකියාව කියා පාන්නට මෙයිට වඩා හොඳ යෙදුමක් තිබේද ?යුරෝපා සංගමය,ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල ,එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කොමිසම ආදී සංවිධාන හරකාගේ උඩුතල්ලේ දත් වලින් කරන කාර්යය කරනවාදෝ වෙලාවකට සිතේ.එක් අතකට එලෙස දත් නොමැති කම යහපතක් ලෙසටද පෙනී යයි.ඒ මන්ද යත් ඔය කියන ඒකාධිපති බලතල නොහොත් දත් කුළු මී ගොනෙකුට ලැබුනොත් මොනවයින් මොනවා වෙයිද යන්න හිතා ගත නොහැහි නිසාවෙනි .
සීයේ
පිට බෙල්ල කහනා
කණ කොක්කු නඩයට
කිනිතුල්ලෝ මී පැණි වුනා
මින් සුජීව කුමක් කියා පාන්නට උත්සාහ කරන්නට ඇත්ද යන්න සැලකීමේදී මෙසේ කිව හැක.පාලන ත්‍රන්ත්‍රය වටා ගොඩ නැගී ඇති රාජ්‍ය නිලධාරීන් සහ දේශපාලන හෙන්චයියන්ගේ ක්‍රියාකලාපයේ එදාමෙදා තුර පිළිඹිබුව විය නොහැහියැයි කිව හැකිද?
කාලෙන් කාලයට ගොනා මාරු වීමේ ක්‍රියාවලීන් තිබේ..ඒවා ජනාධිපතිවරණ,මැතිවරණ නමින් හඳින්වේ😂.ගොනා මාරුවෙන අවස්ථාවේ දී කොකුන් තාවකාලිකව ගහකට මාරු වේ..අලුත් ගොනා ආ පසුව නැවතත් ඒ ගොනාගේ පිටේ වසති..කොකාට ගොනා අදාලම නැත.මොන ගොනා ආවත් උගේ පිටේ වසති.කණ කොකා යනු විනාශයේ සංකේතයක් ලෙස ජන වහරේ සැලකේ..රටේ විනාශට රාජ්‍ය නිලධාරීන් නොහොත් කණ කොක්කු රෑණ කෙලින්ම සම්බන්ධ වගට ඔහු නොකියා කියයි.මී ගොනා ඉරවල්ලෙ ඉඳන් රටේ සාරය උලා කයි.දේශපාලන හෙන්චයියන් නොහොත් කිණිතුල්ලන් ගොනාගේ සාරය උර බොයි.අහෝ කරුමෙක මහත!ඒ කිණිතුල්ලන්ව ඉවත් කර ගැනීමට මී ගොනා නොහොත් පාලකයාට ශක්තියක් නැත.ඒ ඒ කිණිතුල්ලන් ඒ ඒ රසයට කැමතිය.සමහරු පස් උරා බොති.සමහරු වැලි උරා බොති.තව සමහරු වනාන්තර ගිලිති.මැණික් පතල් කපති.මහා කළුගල් ගොඩි පිටින් ගිලිති.වෙල් ගොඩ කරති,ගංගා හාරති.නිදන් ගොඩ දාති.😢රජයේ කාර්යාල තුල ගැවසෙති.නිලධාරීන්ට ජරාව දෙති.එදා මෙදා තුර ඔය කාරණා අවිචින්නව පැවතෙති..ඉතින් කොහොමද රටක් විදිහට ඉදිරියට යන්නෙ?😂
දරුමල්ලෝ රකිනා
කිරිවැදුනු ගොයමට
මයෙ අම්මපල්ලා විණ කලා
දරුමල්ලන් රකිනු පිණිස ගොවිතැන් කරද්දී එම ගොයමට වස විෂ ගසා විනාශ කලා යැයි වාච්චාර්ථ ගැන්වුවද මින් අදහස් වන විශාල යටි අරුතක් තිබේ යැයි කිව හැකිය.එකල ලාංකීය සමාජය තුල වැඩිහිටි නිවාස/ළමා නිවාස තිබුනේ නැත.ඒ දරුවන්ට සලකන වැඩිහිටියන්ට ගරු කරන හර පද්දතීන්ගෙන් සමන්විත සදාචාර සම්පන්න සංස්කෘතියක් තිබුණ නිසාය.
එහෙත් නිදහසින් පසු සිදුවූයේ කුමක් ද?කිරි වැදුනු ගොයම නැමති එම හර පද්ධතිය විනාශ මුඛයට ඇද වැටිණ .වැඩිහිටි නිවාස,ළමා නිවාස බටහිරින් මෙරටට සංක්‍රමණය විය.හැමදාම සලකපු වැඩියෙන් වෙනුවෙන් එක් දිනයක් වෙන් විය.මව්වරුන්ගේ දිනය,පියවරුන්ගේ දිනය,ගුරු දිනය,පෙම්වතුන්ගේ දිනය ආදී වශයෙන් එක් එක් දින වෙන් විය.හර පද්ධතීන් නැමැති කිරි වැදි ගොයම නැවත පණ දිය නොහැකි තරමටම විනාශ විය.වෙමින් පවතී.
ලොකු අම්මා කිව්වා
මයෙ රත්ති කෙල්ලට
කිරිපල්ල පෙන්නල මේ යකා
උක්ත කොටසින් සුජීව කියන්නට උත්සාහ කර ඇත්තේ කුමක් ද යන්න විමසා බලමු.කිරිපල්ල යන යෙදුම සිංහල සාහිත්‍යයේ කීප තැනක යෙදී ඇත.මාර්ටින් වික්‍රමසිංහයන්ගේ මඩොල්දූව කෘතියේ "කිරිජ්ජපල්ල" යනුවෙන් යොදා ඇත.ප්‍රවීණ කිවිවර රත්නශ්‍රී විජේසිංහයන් ගේ "සුබ උදෑසන " කාව්‍ය සංග්‍රහයේ 'එකමත් එක රටක' නැමැති කවියේ දී යොදාගෙන තිබේ.
(පුංචි එවුන් කිරිපල්ලත් අත ගෑවා..) එහි හා මෙම කිරිපල්ලේ යම් සමානතාවයක් දැකිය හැකිය.
කාන්තාවන්ට ගෞරව කිරීමේ සිරිතට කණ කොකා හඬවමින් ඔවුන්ව ලිංගිකව සූරා කෑමේ ක්‍රමය ද නිදහසින් පසු මෙරටට පැමිණි වග පවසන්නට එම යෙදුම ප්‍රමාණවත් නොවන්නේ ද?
දරුවෙක් පාසලකට දා ගන්නට විදුහල්පතිගෙ කිරිපල්ල අත ගෑ යුතුය ..නැතිනම් දරුවාගේ මෑණියන්ගේ කිරිපල්ල අතගාන්නට විදුහල්පතිට ඉඩ දිය යුතුය .අනෙකුත් ක්ෂේත්‍රයන් හි ද මෙම ලිංගික හිංසනය/අල්ලස අඩු වැඩි වශයෙන් සිදු වේ..
වරමන්ද ගහලා
රන් ගෙජ්ජි දාලා
බරබාගේ බැන්දේ සීයලා
ඉරවල්ලෙ සිටි බට දැල්ල කෑ මී ගොනාවම මෙතනදි සුජිව බරබාගේ බඳීයි.බරබාග වල මී ගවයින් බඳින සම්ප්‍රදායක් නැත.ඔහු මෙතනදි සිතා මතාම මෙය කලා විය හැකිය.මන්ද අපි එදා සිටන්මැ කරත්තයට බැන්ඳේ හරි ගොනාව නොවේ.එපමක් නොව රූපවාහිනී වලට ඇවිල්ලා,මාධ්‍ය සාකච්ඡා තියලා රත්තරං ගෙජ්ජිත් ගෙල පළදවනවා.ඒ අපේ සීයලා කල වරද දැන් දැන් මුණුපුරන් ට අවබෝධ වෙන බව දැකිය හැකිය ..
කෙවිටෙන් තලාලා
දැන් එලවපල්ලා
නෑ ගමන යන්නේ මේ ගොනා
එසේ බරබාගේ බැඳගත් මී ගොනා මේ ගමන යන්නේ ද?නැත.දැන් කෙවිටි බාවිතා කර එලවන්නට දත කති.මොනවද හැබෑටම මේ කෙවිටි?
සැබවින්ම මේ කෙවිටි තිබෙන්නේ
ලිප්ටන් වටරවුමෙ,කොටුව දුම්රියපොළ ඉදිරිපිට .මහා මාර්ග වල,වෘත්තිය සමීති වල,ජනමාධ්‍ය ආයතන,තව ෆේස්බුක් එකේ..ආදී තැන් වලය.එහෙත් ගොනාට ඒ ගැන ගානක්වත් නැති තරමය.
"නෑ ගමන යන්නේ මේ ගොනා"
මෙම කොටසේ ද්විත්ව අර්තයක් තිබේය යන්න මොහොක සිතේ..
ඒ "ගමන නොයෑම"සහ "ඤාති ගමන යෑම" ලෙස අර්ථ ගැන්විය හැකිය.එදා මෙදා තුර ගැල බැඳි ගොනුන්ගේ ඤාති පරපුර ගැන බැලීමේ දී,ඒ සිතුවිල්ලේ ද වරදක් ඇති වග නොසිතේ..
ගීතයේ සංගීතය ගැන විමසීමේදී ආරම්භයේ පටන් අවසානය දක්වාම අමිත් ලියනගේ යන් සිය අනසක පතුරවා ඇති ආකාරයක් පෙනී යයි.ජනශ්‍රැති ආශ්‍රිත සංගීත නාද රටා එකතුකර ගනිමින් පර්යේෂණාත්මක නිර්මාණයක නිරත වූ ඔහු ගැන මා උඩින් පල්ලෙන්කතා කිරීම ඔහුට කරන අසාධාරණයකි .
රෝහණ බැද්දගේයන්ගෙ සහ සමන් ලෙනින්ගේ ගායනය ගැනද කිසිවක් නොකියමි.ඒ මොකුත් නිසා නොව මට ඒ ගැන ඇගයීමට තරම් දැණුමක් නොමැති කම නිසාය ..
කිරිපල්ල ගීතයේ මාගේ කියැවීම අනාගතයේ දවසක කියවීම සඳහා මෙසේ අකුරු කරන වගයි..
(බුද්ධික ප්‍රදීප් )
2017/03/30..
සුද්දා තොලොංචි වූ දා සිට අපේ කතාව
කිරිපල්ල
ගායනය -රෝහණ බැද්දගේ ශුරීන් සමග සමන් ලෙනින්
පද -සුජීව හෙට්ටිතන්ත්‍රි
සංගීතය- අමිත් ලියනගේ
රූප සංස්කරණය- බණ්ඩාර බෙලිකටිමුල්ල
