Sunday 19 February 2017

මේ තනි යහනේ නිදි නැති පාලු රාත්‍රියේ


මේ තනි යහනේ නිදි නැති පාලු රාත්‍රියේ
මා සිතුම් දැහැනේ නොනිදන කවුරු හෝ හිදී
පෙරදා පුරුදු සේ නොහඩා හැඩුම් නෙතින්...
මේ තනි යහනේ නිදි නැති පාලු රාත්‍රියේ...

තාරකා දැලින් එහා ඒ අහිමි විජිතයේ
සිසිලසේ ගලා හැලෙන්නේ සුවද ආදරේ
පීදෙනා යොවුන් සිනා මල් සැගවෙනා පැයේ
සුසුමදෝ හඩා වැටෙන්නේ බිදුනු ස්නේහයේ..

නෑසෙනා හඩින් ගැයූ ඒ පෙම් කතා අපේ
මේ සදයි මමයි අසන්නේ තනිව මේ රැයේ
කවුලුවෙන් බලා සිනාසී නිසල වී හදේ...
කවුරුදෝ සෙමින් මැකීයයි කදුලකින් නෙතේ.....

මේ තනියහනේ....

ගායනය:- දීපිකා ප්‍රියදර්ශනී පීරිස්.


ආදර ලොවක සිහින සිත්තම් සිත තුල කැලතෙනා රැයෙක ඈ සිත ඔහු නමින් වැලපෙනා මොහොතකි මේ..ඈ යහන් ගැබ තවමත් ඔහු වෙනුවෙන්ම ඉඩ තබා තිබෙනා තනියහනේ ඈ නිදි නොමැති රැයක් .. කෙලෙසක නම් දෙනෙත් පියා නිදියන්නද, ඇගේ සිතුම් දැහැනේ නොනිදනා යම් අයෙක්.... පෙරදා වගේම පුරුදු වූ ඒ හද හඩනා හැඩුමන් නොහඩා වැලපෙන මතක අතරින් ඇයට කෙලෙස නම් නින්දක සුවය ලබන්නද.....


ඔහුත් සමග දිවි ගෙවන්නට පැතූ ඒ සොදුරු සිහින දැන් සිහිනයක්ම පමණක්ම වෙලා..මේ ලෝකයේදී ඔහු සමග ඇගේ විජිතය ගොඩනගන්නට නොහැකි නිසාම ඒ අහිමි වූ විජිතය තාරකා පෙලටත් එහා තිබෙනා අවකාශයේ තරම්ම දුරින් දුර වෙලා තිබෙන බව ඈට නොරහසක්...ඒ තරු කැට විහිදී විසිරී ඇති අහස් කුසින් මේ පොලොවට ගලාහැලෙනා සිසිලස ඔවුන්ගේ ආදරයේ සුවදද රැගෙනම ගලා හැලෙනා අපූරුව...ඒ ආදරය සිහිපත් වෙලා ඇගේ මුවගට නැගුනු සිනහව කටුක වූ යතාර්තය හමුවේ ඈටත් නොදැනීම ඒ සිනාමල් සැගව යන හුදෙකලා රැයේ...ඔවුන්ගේ බිදුනු සෙනේහයෙන් හදවත පුරා කැලතෙනා වේදනාව කැටිකරගත් සුසුමන් හඩාවැටෙනායුරු ,ඔහුට නොදැනේවිද..නොහැගේවිද...

පෙර ඔහුත් සමගම මෙවන් සද පායා ඇති අපූරු රාත්‍රීන්හිදී කල පෙම්වත් කතා බහ..,ලොවේ කිසිවෙකුටත් නොඇසෙනා සේ සිහින් ස්වරයෙන් හදවත් මුසපත් කලාවූ ඒ ආදරණීය කතාබහ අද මේ මොහොතේ නැවතත් අසන්නට ඔහු ඈ ලග නැති නිසා..,එවන් සොදුරු කතාබහ මේ සදත් ඈත් පමණක්ම ලොවට රහසේ අසාවී..ඒ පෙම්වත් කතාබහ ඇසීමෙන්දෝ සද තවත් කැලුමන් පීදී ප්‍රභාමත් වන්නේ....හද කුටියේ කවුලුව අතරින් නිහඩ බැල්මෙන් බලාහිද සිනා සී සිටි ඒ රුව...,සසල වූ සිත නිසල කරමින් සිනා සී බලා හිදි ඒ රුව..,හදවතේ හැගුමන් වාවාගනු නොහී ඈ නෙත කදුලකින් තෙමා ලන්නේ හද කවුලුවෙන් සිනාසී සිටින රුව සෙමින් මකා දමමින්ම...ඇයට ඔහු රුව මිහිපිටදී නැවත දැකගනු නොහැක්කේද...බිදුනු ආදරයක සංවේදී සැමරුම් හදවත රදවාගෙන ඈ තව තවත් නිදි නොමැති දිගු රාත්‍රීන් ගෙවන්නේද..,ආදරයේ නාමයෙන්ම නොවේද....?එය සැබෑම ආදරයක්ම නොවේද.......???


**යස්...**

යසසි ගුණරත්න

No comments: