වැලිතල අතරේ හෙමිහිට බසිනා
තිලෝහිමි මොක් සුව ලද මොහොතේ - සමාධී භාවනා
හිම කඳුවැටියේ සීතල හෙවනේ
චන්දන තුරු පීරා හැපී එන මල් මුවරද රසිනේ
සුවඳ මුසු කෝමළ මඳ පවනේ - ගැටීලා පාවෙනා
සත්සර නඟලා - ටික ටික සෙලවී
සිරිමා බෝ හිමිගේ - මනෝහර - පලූපත් අතු රිකිලී
නටා ගිය - තාලයෙහි රස නැඟුණා - සරාගී ජීවනා
සඟමිත් මෙහෙණී දකුණේ ශාඛා
සිරිලක ගෙන ආ දා - සිට ම තව - මහ මෙවුනා උයනේ
නටයි කොළ වන්නම සේ මහ බෝ - සුමීරී නාදෙනා...
පද සංකල්පනාව - ශ්‍රී චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහ
ගැයුම හා සත්සර - ඩබ් ඩී අමරදේව
වන්නම, යමක් හෝ යමෙක් කෙරෙහි සිදු කරන්නා වූ වර්ණනාව මේ ලෙසින් හැඳින්වෙනවා.. භාෂා භාවිතය පිළිබඳව මනා හැකියාවක් හා නිපුණත්වයක් දැක්වූ චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහයන් විසින් ගෙතුණු මේ අපූර්වතම ගේය පද සිත්තම සිංහල ගීත වංශ කතාවේ එක තීරණාත්මක සන්ධිස්ථානයක් ලෙස හඳුනා ගත හැකියි..
වන්නම් උඩරට පහතරට මෙන්ම සබරගමු නර්ථන සම්ප්‍රදායන් ත්‍රිත්වයෙහිම එන විශේෂාංගයක් වන අතර මේ ගීතයේ ද වන්නම් වලට අදාළ ලක්ෂණ නොඅඩුව තිබීම නිසාදෝ එය මහා බෝ වන්නම ලෙස දක්වා ඇත..
වැලි තලාවන් අතරින් ගලා යන නේරංජන නදිය ය. බුදු රජාණන් වහන්සේ සියලු කෙලෙසුන් දුරු කොට ලොව පරම සුන්දර සුවය පසක් කොට ගත් ඒ සොඳුරු නිමේෂයේදී ළඟ රැඳුණු යමෙක් වේද.. ඒ ශ්‍රී මහා බෝධිය යි.. ඈතින් හිමාලය කඳු අතරෙක නැගුණු සඳුන් තුරු මත වැදී තව තවත් සුවඳවත් වුණු සීතල මද පවන ශ්‍රී මහා බෝධිය සමීපයට විත් ඒ මත වැදෙයි..
සෙමෙන් එහා මෙහා වෙන් වෙන්ව සෙලවෙන රන්වන් පත් මවන්නේ කොතරම් අපූර්වතම සංගීත රටාවක්ද.. බෝ ගසක් පාමුල මොහොතකට නැවතී බලද්දී ඒ ශෝබන නර්ථනය ඇස් නොගැටුණු අයෙක් වේද..
දකුණු ශ්‍රී මහා බෝධි ශාඛාව සංඝමිත්තා තෙරණිය සුරතින් ධර්මය පවතින්නා වූ මේ පුන්‍ය භූමියට එක්තරා කාලයකදී වැඩම වෙනවා.. අදටත් ඒ නර්ථනය ඒ බෝ පත් විසින් රඟ දක්වනවා.. බලා හිඳිමු විමසිල්ලෙන්.. ඇසේවි ඒ මියුරු සංගීතය..
~අමාලි වසුන්දරා අතුකෝරල~
No comments:
Post a Comment