සංසාරෙන් අපි සමුගන්නා දා
ඒ ගමනත් අපි එකට යමු.....
••ජිවන මං පෙත මලින් සැදී ගිය
යුගයක නොව ඔබ හමුවූයේ
කටුකොහොලින් පිරි කලල් දියේ මා
තනිව මියෙද්දිය හමු වූයේ...
**මින්මතු මං පෙත මලින් සදන්නෙමි
ලතැවුල් සෝගී නෑසෙන සේ..
පමනක් නොව මේ සංසාරේ..
උපදින වුව මතු සංසාරේ.......
••මතු සංසාරේ මා හුරුබුහුටිව
පෙම්කරනා කල එලඹෙනදා
කුලුදුල් නැකතින් හමුවන පැතුමක්
පතනෙමි සසරින් නික්මෙනදා...
**සංසිදුවා සිත පහන් කරන්නෙමි
මේ පෙම කුලුදුල් පෙමය සිතා
එන්නෙමි පසුපස සංසාරේ ...
කැපවෙමි ඔබ සිතු ගැනම සිතා..
•*සැරයටියෙන් අපි යනෙන තුරා....//
ගායනය : •• විජය කුමාරණතුංග.
** චන්ද්‍රලේඛා පෙරේරා.
පද රචනය :- සෝමපාල ලීලානන්ද.
සංගීතය :- සරත් දසනායක.
මේ සසර මග....., අපි කොහෙන් කොහොම පටන් ගෙන කොතැනින් කොයි ලෙසකින් අවසාන කරාවිද කියා අපි කිසිවෙක් නොදන්නා කරුණක්..එවන් අරුම සසර මග තුල, මේ භවයේදී මා හදවත සසල කල එකම එක සෙනෙහස නුඹ සතු අසීමාන්තික ආදරයෙන් මුසපත් වුනු, නුඹේත් මගේත් ..මේ දයාබර දෙසිතයි..එය දැන් එකම එක සිතක් බවට පත්වී හමාරයි. ඉතින් මා දයාබර ප්‍රේමවන්තියේ...අපි දෙදෙනා මේ භවයේ සසර පුරුදු ලෙස හමුවී ආදරයෙන් බැදී අවසානයි.මේ බැදීමේ අවසානයක් ඔබටවත් මටවත් දැකගනු බැරිවේවි.අපි සැරයටියෙන් යන කාලය වනතෙක්ම..,එනම්, මහළු අවධිය වන තෙක්ම මේ ආදරයෙන්ම බැදී ඉමු.
ජීවිතයේ නියත දහමක් වූ ... මේ භවයෙන් නික්ම යනදාටත් මගේ එකම ප්‍රාර්ථනාව ඔබත් සමගම මේ භව ගමනද අවසන් කරන්නටයි.මේ ජීවන නැවතුම්පලින් මා නික්මෙන දා...ඔබත් සමගම... අප දෙදෙනාම එකට සමුගනිමු. මා සොදුරියේ ...මා නොමැති ලොව ඔබට මෙන්ම ඔබ නොමැති ලොව මටද ජීවත් වනු නොහැකි නිසාවෙන්ම.....
මගේ ජීවිතයේ මලින් පිරි වසත් කාලයක් නොතිබුනා නොවෙයි.මා ඒ වසත් කල කොයිතරම් සැනසුමෙන් කල් ගෙව්වාද..ඒ නමුත්, ඒ වසත් කල එක්වරම ගිම්හානයක් වූ අයුරු..මොන තරම් වෙනසක්ද ...මලින් සැදී ගිය ජීවන මගේ ඒ මල් පරව, මග වැරදුනු යම් කලෙකයි ඔබ මට හමුවුනේ..එමෙන්ම..,අදුරු වූ කැලතුම් සහිත වූ මඩ ගොහොරුවක කටු කොහොලින් පිරි දුක් සහිත අවාසනාවන්ත තත්වයකට මුහුණ පා සිටි මට, සරණක් වන්නට.. ශක්තියක් වන්නට..කිසිවෙකුත් මා අසල නැති වූ .. ඒ අදුරු යුගයෙහි නුඹ පමණි මා අසල තනියට ශක්තියට සිටියේ ..නුඹ මට හමුවුනේ සියලු සැප සම්පතින් මා පිරිහී ගිය දුක් සහිත කාලයකයි.මා අතැර නොයා මා ලගින්ම උන්නේ නුඹ මට ඇති අසීමිත සෙනෙහස නිසාවෙන්මයි....
මා සුහදානණේ....නුඹේ අදුරු දිවිමග මෙයින් මතුවට අවසානයි..නුඹ සමග මා ගමන් ගන්නා මේ මාවත නැවතත් වාසනාවේ මලින් සරසන්නෙමි.මෙතෙක් නුඹට ඇසුනා වූ සොවින් පසුතැවීමෙන් පිරි ගී ගායනා අදින් අවසානයි.නුඹේ මතු අනාගතය පමණක් නොවේ මේ සසර මග තුල උපදිනා හැම භවයකදිම මා නුඹ වෙනුවෙන්ම උපදින්නෙමි.සසර මග අවසානය තෙක්ම මා නුඹ අතැර නොයන්නෙමි....
මෙයින් මතු උපදිනා ජීවිතයේ මා තරුණ වයසට එලඹෙද්දී පෙම් කරනා කල් එලඹෙන සොදුරු තරුණ වයසේදී, මේ ආත්ම භවයේ ලෙස නොව කුලුදුලේ මා සිතට දැනෙන ආදර හැගුමන් ඔබ ගැනම සිතන්නට කුලුදුලේ ඔබව පමණක් මා හට හමුවේවා..මේ සසර මගතුල මා දුටු එකම නොවෙනස් සෙනේහය සතුවන්නේ ඔබේ දයාබර සිත තුල පමණක්ම නිසාවෙන් .මා සොදුරියේ ...... මේ ජීවිතය නිමාවෙන යම්දාක මා පතනා එකම පැතුම..මතු ආත්මයේදිත් මේ ලෙසම ඔබව මටම මුණ ගැසේවා ....!!
ඔබේ විඩාපත් සිතුවිලි සන්සිදුවනා එකම ශක්තිය මා සතු සෙනෙහසමයි මා පෙම්වත.එවන් අනේකවිධ සිතුවිලි සන්සිදුවමින් ඔබේ සිත එලිය කරන්නෙමි.මේ මාහට පිදූ ඔබේ ස්නේහය කුලුදුල්ම සෙනෙහෙය කියා..මාහට ලැබුනු සෙනෙහෙ සිත මා ලද කුලුදුල්ම සෙනෙහෙ සිත නිසාවෙන්ම....ඔබව මට කොයිතරම් වටිනවාද මාගේ දයාබර ප්‍රියයාණනේ....මේ භවයට පමණක්ම නොවේ, නුඹේ පියවර සොයාගෙන මා නුඹ පසුපසම එන්නේ...මතු සසරටත් මේ සෙනේහය මේ ලෙසම මෙයිටත් වඩා දැඩිව අප දෙසිත් යා කර තබාවී...ඒ සෙනේහයේ එලියෙන් නුඹ යන මග එලිය කරාවි..නුඹ වෙනුවෙන්ම කැපවෙමි.නුඹේ සිතටම පූජා වෙමි.නුඹේ සිතේ හටගත් අනන්තයක් තරම් වූ ආදරය නිසාවෙන්ම......
°°කිසිදාක නිමා නොවන අනන්තයක් වූ ..අපේ ආදරයයි මේ.....°°
¥ යස්.. ¥…
යසසි ගුණරත්න
No comments:
Post a Comment