නිදි නැති සිත ගිනි අවුලන...
සැඩ මාරුතයක් විය ඔබ මට....
.....
මේ තරම්....කදුළු වරුසා ....
මේ තරම් ඇයි සොදුරු යෞවනයට
ජීවිතය මැකෙනා .........
අවපසේ සඳ විලසට.....
රැයෙන් රැය දිගු කාලයක් වී
මේ තරම් ඇයි දුකක්....
ඔබ අහිමිව..
සෙනෙහසින් වඩිනා ...
හද සුවඳ කෝ කොතනද?.....
හඬ - ප්‍රදීපා ධර්මදාස
පද - රත්මලේ බන්දුල ගුණවර්ධන
ස්වර - රෝහණ වීරසිංහ
සිහිනයක්.. හැමදාම දකින්නට ආසා කරපු ඒත් කිසිදිනක හිත පුරා දකින්නට වරම් නොලද හීනයක පැතුමක්.. හීනයක් වගේම ජීවිතේ දකින්න.. කියා දුන්න නුඹ ම.. අවදි වෙලා බලද්දි මතකයන් විතරක් ම ඉතිරි කරලා යන්න ගිහින්..
හිතේ සැනසීමත් එක්කම නින්දත් හොරාගෙන ඔබ යන්නම ගිහින්.. රාත්‍රී අඳුර අතරින් ඔබේ මතකයන් මා වටා සක්මන් කරනවා.. හිත පුරා මහා ගින්නක් අවුළුවමින් මාව අවදියෙන් තබනවා.. හරියට දරුණු සැඩ සුළඟක් වගේ දසත සුණු විසුණු කරමින් හමා යනවා..
පුර පෝය අහවර වෙච්ච දවසේ ඉඳන්ම හඳ කෙමෙන් කෙමෙන් මැකෙමින් ගෙවෙමින් අමාවක තෙක් ගමන් කරනවා.. හරියටම මගේ ජීවිතය වගේ.. යෞවනය ඇත්තටම සොඳුරුයිද.. එහෙම නම් ඇයි මේ තරම් දුක් කඳුළු මගේ යෞවනය පුරාම පිරෙන්නට හේතු වෙන්නෙ.. ඇත්තටම ඒ හැමදේම ඔබ නිසාම ද..
කාලය ගැටළු වලට විසඳුම් ගෙනෙන්නට ඕන.. රැයෙන් රැය... හරි නම් දිගු බව අඩු වෙන්න ඕන.. දුක අඩු වෙන්න ඕන.. ඒත් රැයෙන් රැය දිගු වෙනවා.. ඔබ අහිමි වීම මේ තරම් දුකක් වුණේ කොහොමද...
ප්‍රදීපාවන්ගේ බොහොමයක් විරෝධාලාප ගීත අතරට එක්වුණ අපූර්වතම ප්‍රේමාලාපයක්.. සංවේදී සෞම්‍ය පද රචනයක්.. රත්මලේ බන්දුල ගුණවර්ධන අතින් ලියැවුණක්.. ස්වර රෝහණ වීරසිංහයන්..
~අමාලි වසුන්දරා අතුකෝරල~
No comments:
Post a Comment