මවක් නැති අඩුව පියකුට පුරවන්න වුවහොත්...?
පවනට සැලෙනා දොඹමල් සුවදින්..
ආදර හසරැල් මුවට නැගේදෝ..
සවනට කොදුරා පවසන වදනින්..
ආදර හැගුමන් හිතට දැනේදෝ...
සුලං හමන විට දොඹ මල් සුවද දැනෙනව ඒත් ආදර හසරැල් මුවට නැගෙනවද? කනට ලංවෙලා කොදුරන වදන් වලින් සිතට ආදර හැගුම් දැනෙනවද? ඇය තමාත් තම කුඩා පුතණුවත් හැරදා ගිහින් දැන් ඉන්නෙ මල් ඇතිරැ සුව යහනක..
මල් ඇතිරැ ඒ සුව යහනේ ඔබ
අඩවන් දෙනෙතින් ආල වඩයි දෝ..
මා ඇකයේ හිද පොඩි පුතු හඩනා
ඒ දුක්බර හඩ ඔබට ඇසේදෝ....
මල් ඇතිරැ සුව යහනක ඇය දෙනෙත් අඩවන් කරගෙන ආල රැගුම් පානව, ඔහුගේ ඇකයේ සිටින පුංචි පුතා හඩන දුක්බර හඩ ඇයට ඇසෙනවාද.. යන්නෙන් මව් සෙනෙහස අහිමිව ගිය සිය පුතු කිරි ඉල්ලා හඩද්දී පියකුට ඇතිවන වේදනාව මැනවින් විදහා දැක්වෙයි, මෙය නැලවිල්ලක් නොව පියකුගේ වේදනාවයි..
ඇකයේ සිට මා පුතු හඩනා සද
ලේ කිරි වී දැයි නොදනිමි මා ලග
අසරන දෙනෙතින් පුතු දෙස බැලු සද
දුටුවේ වැගිරැනු කදුලු පමණි ලද...
ඔහුගේ ඇකයේ සිටින පුතු කිරි ඉල්ලා හඩන විට ඔහුගේ ලේ කිරි වේද..? රචකයා මෙය ගැටලුවට නගයි.
ඔහු අසරණව තම කුඩා පුතු දෙස බලන විට ඔහු දකින්නේ තම කුඩා පුතුගේ කදුලු පමනයි..
මෙම ගීතයෙන් සැමියා හා දරැවා තනිකර ගිය මවක් නිරැපනය වුවත්, රචකයා පිය සෙනෙහස ද අපූරැවට මතුකර තිබෙනවා ...
මෙය රචනා වී ඇත්තේ රචකයාගේ ජීවිතයේ ඇතිවු කම්පනයක ප්රඵිපලයක් ලෙසින් යැයි සැලකේ.. මෙය රචකයා වන ධර්මසිරි බණ්ඩාරනායක ගේ පලමු සහ අවසන් ගීය ලෙසද දැක්වේ.. ඔහු මෙය අබිනික්මන ලෙස නම් කරනවා.
කේමදාසයන්ගේ වේදනාබර සංගීතය හා ටී.එම් . ජයරත්නයන්ගේ හඩ, මෙහි හැගුම්බර බව තව තවත් උද්දීපනය කරයි..
පද රචනය: ධර්මසිරි බණ්ඩාරනායක
සංගීතය: පේමසිරි කේමදාස
ගායනය: ටී. එම් . ජයරත්න
~~ලහිරු විජේතුංග~~
No comments:
Post a Comment