පාන්දරින් ස්කෝලෙට ටැන්ටු කරත්තෙන්..

ගැමි ජිවිතයේ සුන්දර අතීතයකට ගෙන යන මෙම ගීතයෙන් අප ජීවිතයට ගත හැකි දේ බොහෝය. අද

කාලයේ වස්සා (ගොනා) දැකගත හැකි උවත් කරත්තයක් නම් දකින්නට ලැබෙන්නේ කලාතුරකින් . ඒ තරම් දුලබ දසුනක් වෙලා..

ගීතයේ මුල් පද පේලියට යමු..

පාන්දරින් ස්කෝලෙට ටැන්ටු කරත්තෙන්
තොප්පි ගොනා ඉස්සරහින් මං පිටිපස්සෙන්
හනිහනිකට නුඹ යනකොට ..
පාර කියන්නෑ තෝනෙන්.....
පාර තියන්නෑ කෙවිටෙන්..

අපේ අම්මලා තාත්තලා ගේ කාලේ නම් කරත්තෙන් පාසල් ගිය අය ඇති උවත් වර්තමානයේ මේ අත්දැකීම් අැති අය නම් නැතිව ඇති. ඉස්සර කරත්තයක් පවා තිබුණේ සාමාන්‍යයෙන් ගමෙහි සල්ලි බාගේ ඇති කෙනෙකුට. ගීතයේ පරිදි මේ ලමයා සෑම දිනකම පාසල් යන්නෙ කරත්තයෙන්. ඉතින් පාන්දරින් නැගිට ඇඳපැලද ලේස්ති වී ගුරු පාරෙන් වෙල් මැද්දෙන් කරත්තයෙන් යන විදිහ මතක් වෙනකොට නම් ආයෙත් පාසල් යන්න නොහිතෙන්නේ කාටද නේද. .. උදෙන්ම කම්මැලි ගතිය අපට වගේම සතුන්ටත් තියෙනවා... ඒ වෙලාවට පරක්කු වෙන නිසා කෝටු පාර දෙක තුනක් නොතියත් බැහැ ..

පුංචි කාලේ උඔට බොන්න
එරිච්ච කිරි බිව්වලු මම
වත්ත පහළ උබේ පිනුම්
දැක්කම හිනහුනාලු මම..
ලාඩම් නැති උ‍බේ පා කුර
ගල් කන්දෙදි රිදෙන තරම්
උ‍ඔ‍‍ෙි කදුලු මට කියද්දි
නුඹට හොරෙන් අඬනවා මං...

පාර තියන්නෑ තෝනෙන්
පාර තියන්නෑ කෙවිටෙන් .........

මේකෙන් කියවෙන පරිදි මේ ලමයා සහ ගොනා අතර ලොකු වයස් පරතරයක් නැහැ. ලමයා කිරි බොන අවදියේදී ගොනා ද පැටියා අවදියේ සිටි බවක් පෙනෙනවා. ලමයා මෙම පැටියාගේ සෙල්ලම් දැක සතුටු වු ආකාරයද පෙනී යනවා. කාලය ගෙවිලා දෙදෙනාම ලොකු වෙනවා. ඉස්සර කාලේ බර අදින ගොන්නුන්ගේ කුර වලට ලාඩම් ගහනවා. මොකද කුර ගෙවෙන එක වලක්වා ගන්න .මේක හරිම වේදනාව ගෙන දෙන්නක්. ඉතින් මේ ගොනාගේ නම් ලාඩම් ගහලා නැහැ. පාසල් යන මාර්ගය ඉතා දුෂ්කර බව "ගල් කන්දෙදි රිදෙන තරම්" මනාව පැහැදිලි වෙනවා . මේ ලමයා පුදුම විදිහට මේ සතාට ආදරය කරනවා. ඔබලා දැක ඇති සතුන් අඬනවා . විසේශයෙන් ගවයන්.. ඔවුන්ගේ ඇස් වලින් කදුලු බේරෙනවා. ඉතින් මේ ලමයා මෙය දකිනවා..ලමයා හිතින් ගොඩක් දුක් වෙනවා..

ස්කෝලෙන් ශිල්ප අරන්
මම ලොකු මිනිහෙක් වෙන්නම්
බිව්ව කිරට ඇද්ද බරට
කලගුණ මම සලකන්නම්
බැරි බර දෙන මේ වියකර
උ‍ඔ‍‍ෙ කරෙන් ගලවන්නම්
උජාරුවට දුව පනින්න
ගෙජ්ජි වැලක් පලදන්නම්......

පාන්දරින් ස්කෝලෙට ටැන්ටු කරත්තෙන් ..

මේ ගෙවන දුෂ්කර ජිවිතයේන් නුබ ගොඩ ගන්න මම හොදට ඉගෙන ගන්නම්.... මම ලොකු මිනිහෙක් වෙලා මට කල උදව් වලට මම කලගුණ සලකන්නම් ... උඔ‍ෙ කරේ තියෙන ඔය වියගහ ගලවන්නම් ... මොකද දැන් මට පුලුවන් උඔට සලකන්න ... මට මිල මුදල් තියෙනවා .. උඔට හොද ගෙජ්ජි වැලක් කරේ බදින්නම්..

මිනිස් ලෝකයේ පිරිහෙමින් පවතින "කලගුණ" සැලකීම ගැන මෙම ලමයා අපිට කියා දෙනවා. ගවයාගෙන් ලබාගන්නා ප්‍රයෝජන බොහෝය. එය කොපමණද කීවොත් අවසාන අවදියේ මිනිසා විසින්ම ගවයා මස් කඩයට දක්වයි. තමා හදාවඩා ගත් දෙමාපියන් බලු කූඩු වල කුකුළු කූඩු වල දමන තරමට අද සමාජය පිරිහෙමින් පවතී. තමන් කුඩා කලසිට මේ දක්වා ඔබව කවා පොවා උගන්වා සමාජයේ ඉහළ තැනකට ගෙනෙන්න ඔබගේ දෙමාපියන් කොච්චර නම් වෙසෙන්න ඇතිද.. සතෙකුට දක්වන මේ සෙනෙහස ආදරය දයාව කරැණාව ඔබට උදව් කල කෙනෙකුට ද දක්වන්න පුලුවන්නම් කොච්චර නම් අගනේද.

"වැඩිහිටි නිවාස මහළු නිවාස ඉදිවෙන්නෙ අනාගතයේ ඔබ වෙනුවෙන්" බව සිහියට ගන්න.

ගීතයේන්ද බොහෝ දේ ලබාගනී යැයි මම සිතමි.


~~බණ්ඩාර කුලතුංග~~