කවදා හෝ යළි දකින තුරා ....
රැව් පිළිරැව් දී ඇසෙන ඔබේ හඬ
යළි මගේ සවනත වැකෙන තුරා .....
විඳින්න දුන් ජීවිතය අරන් මම
විඳවන්නද මේ භවය පුරා ....
දෙලොවක් අතරේ සරන ඔබේ හිත
මෙතරම් සසලෙන් නැතිව ඇතී ....
ඔබ මගේ මුළු ලෝකයම නිසා මට
වැඩියෙන් දුක දැනෙනවා ඇතී ....
භවයෙන් භවයේ අහිමිව හිමිවන
නොපිරූ පාරමිතාව පුරා ....
සමුගනිමුද අපි අපේම වූ මතු
භවයක යළි හමුවෙමුයි පතා ....
>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<
ගායනය : දයාන් විතාරණ
__________________________
සම්මතය තුළම සිර වූවෝ අසම්මතයට එරෙහි වෙති ; නිගරු කරති ...
එහෙත් අසම්මතය තුළ වුව , ළයට ගතු කම් පානා සොම්නස් සේම .... සුපෙම් හදවත් දෙදරවන දොම්නස් ද ගැබ් වෙයි ...
මේ ලිහන්නේ එකී ප්‍රිය විප්පයෝගයක දොම්නස් ගත වියවුල් ගැටයකි ...
" සිත්තම් කරමින් මනසේ ඔබෙ රුව .... "
යන වදන් පෙළින් මෙහිදී රචකයා තම අනුභූතිය විදර්ශනය ට අවකාශ සලසා ගනී ...
ප්‍රිය සමාගමයෙහි සේම විප්‍රයෝගයේදීත් තම ළබැඳියන් හද පත්ලෙහි සිතුවම් වීම නිරුත්සාහයෙන් සිදුවන්නකි ..
මෙහි එන පරිදි එකී අත්දැකීම ලබන්නේ ප්‍රේමවන්තයාය ...
හේතුව කවරක් වුව ,
ඔහුගේ නෙතු දෑලට රසඳුනක් වූ ඇගේ රුව දැන් ඔහුගෙන් දුරය ; ඔහු අසන්නට ආසා කළ ,... ඔහුගේ සවන් පත් අතරට මිහිරියාව ගෙන දුන් ඇගේ හඬ ඔහුගේ සවනින් දුරය ...
එනිසාම යළි දිනක තම ළබැඳිය නෙතු මානයේ දිස් වනා දිනයක් උදා වන තුරා ඔහු ඇගේ සොඳුරු රුව සිත් මානයේ සිතුවම් කර ගනී ; කලක් ඔහු සනසාලූ ඇගේ සුමියුරු සාදතෙපුල් සර මතක පෙත් අග රඳවා ගනී ...
නමුදු ඊට සාධක වූ හේතුව තවම නොපෙනෙයි ...
එයද රචකයාගේ පරිකල්පනමය සූරතාවයි ... මන්ද යත් , මෙම මුල් පද පේළි තුළ සරන සහෘදයා නිතැතින්ම ගීතයේ ඉතිරිය ඇසුමට දැවන ආශාවකින් පෙලඹෙයි ... පෙනේද රචකයා සිය ඒකාත්මිකයන් ගීතය වෙත ඇඳ බැඳ හොවාලූ සොඳුරු උපක්‍රමය ....!!
මෙහි කියැවෙන ප්‍රේමාතුර තරුණයා කවරෙකු වුවද , ඔහු පුන් අවංක සාර අයෙකු සේම තම ප්‍රේමියට මුළු හද පුරා අසීමාන්තික ව ආල පෑ ,... ඇගේ නමට මුළු දිවියම කැප කළ උත්තම පුරුෂයෙකු බවනම් නොරහසකි ...අනතුරුව ,,...
" විඳින්න දුන් ජීවිතය අරන් මම - විඳවන්නද මේ භවය පුරා ..."
ආදී ලෙස ගැයෙනා වදන් පෙළත් සමඟම පෙම්වතා තුළ වන අපේක්ෂා භංගත්වය , කනගාටුව , අහිමි වීම තුළින් දැවෙන සොව ආදී කරුණු රැසක් විශද කෙරෙයි ...
පෙනේද ...!?
මෙය තාවකාලික සමුගැන්මක් නම් නොවෙයි ... සත්තකින්ම ...!!! ඇයව ඔහුට සදහටම අහිමිව ගොස් ඇත ... විඳින්න ලැබෙන ජීවිතය තුළ ඔහුට විඳවීම උරුම ව ඇත්තේ එහෙයිනි ...
මනුෂ්‍ය ජීවිතයක් ලැබීම වුව දුර්ලභය .... ලැබූ ජීවිතය තුළ විඳවමින් ලතවීම නොව කළ යුතු වන්නේ විඳීමයි ... එහෙත් , ඔහුට එකී විඳීම අහිමිව ගොස්ය ...
කලකට ඉහත ඇගේ ප්‍රේමය තුළ ඔහුගේ ජීවිතයද සුන්දරව විඳිමින් ගලා යන්නට ඇති ....
එහෙත් ,... මේ අහිමි වීම .....!?
එය මොහුගේ දිවියේ අවාසනාවන්ත හැරවුම් ලක්ෂයයි .... මුල් පද කිහිපය තුළ සැඟවුණු අරුත මෙතරම් පුළුල්නම් ඉතිරිය ගැන වැනුම් කුමට ....!!
" දෙලොවක් අතරේ සරන ඔබේ හිත ......"
--- " මං ඔයාට ආදරෙයි රත්තරන් .... ගොඩාක් ආදරෙයි ... ඔයා තමයි මගේ ජීවිතේ ... මට ඔයා නැතුවනම් ඉන්න බැහැ .... සත්තයි ..."----
ආදි ලෙස සෙසු පෙම්වතුන් සේම මොවුහුත් පවසන්නට ඇති ; ප්‍රේම සප්ත සාගරයේ කිමිදෙන්න ඇති ; සුව කුටුම්භයක සුවෙන් වසන්න පැතුම් පතන්නට ඇති ...
ඒත් ...ඒත් ...
දැන් ඇය සරන්නේ දෙලොවකය ... මොහුගේ සෙනෙහස හිතෙහි රඳවගෙන ඇය ගතින් තවකෙකු ගේ වී ඇත ... ඇයට ආපසු හැරීමට බැරිය ... මන්ද යත් , දැන් ඇය පතිනියකි ...
මෙහිදී රචකයා ඉතා සියුම්ව පද ගලපා ඇති බැව් පෙනෙයි ... මේ තරම් දෙයක් සිදු වී ඇතත් පෙම්වතා පෙම්වතිය කෙරෙහි අමනාප නොවෙයි ....
ඒ අනුව එය ඇගේ උවමනාවක් තුළ සිදු වූ සරණ බැඳීමක් බැව් නොපෙනෙයි ....
ඉතින් ඇයද වැරදි නැත ...
ඇය තවමත් ඔහුට පෙම් කරයි .... දෙලොවක් අතර සරන්නේ එහෙයිනි ....
මෙහි සිතන්නට තවත් පැත්තක් ඇත ....
සැමියාගෙන් වෙන්ව සිය පෙම්වතා වෙත යාමටද ඇයට නොහැකිය ...
මන්ද යත් , සැමියාද ඇයට සෙනෙහෙවන්තය ... ඔහුද ගුණවන්තයෙකි ... මෙහිදී ඇය සැබැවින්ම අසරණය ....
දෙ + ලොවින් ..... ලොවක් තෝරා බේරා ගැනුමට හිතට එකඟව නොහැකිය ...
කුටුම්භ දිවියේ දී ඇයට ඉටුකිරීමට සිදුවන වගකීම් , යුතුකම් සමඟ ගැටීමේදී ඇතැම් විට මතක දුක වුව යම්තාක් දුරට සමනය වෙයි ...( එය මනෝවිද්‍යා පසුබිමක සිට සාකච්ඡා කළ යුත්තකි ..)
නමුදු ,... පෙම්වතාගේ මුළු ලෝකයම ඇයයි ... ඔහුගේ ජීවිතය ඇයයි ; ඔහුගේ වගකීම ඇගේ ප්‍රේමයයි .... විඳව විඳවාම ඇය ගැන සිතන්නේ ,.. පතන්නේ එහෙයිනි ...
සම්මතය - අසම්මතය තුළ දෝලනය වන යථාර්ථය සානුකම්පිතව මෙහිදී මවා පායි ...
" භවයෙන් භවයේ අහිමිව හිමිවන ....."
---" මයේ වස්තුවේ ,... අපිට අපිව මේ ආත්මයේ උරුම නෑ .... ඇයි ඒ දන්නවද ඔයා ... !? පෙර ආත්ම වල අපි අපේ වෙන්න කියලා ....ඔයයි , මමයි පෙරුම් පුරන්න නැතිව ඇති .... ඔයා මගෙන් මෙහෙම දුර ගියේ ... අපි අපේ නොවුනේ ඒ නිසා වෙන්න ඇති ... හැබැයි .....එන ආත්මෙදිනම් මං ඔයාව කාටවත් දෙන්නැහැ .... ඔයා මගේ ම ... ඔව් ........... මගේ ම කර ගන්නවා එතකොට .... ඒ වෙනුවෙන් අපි මේ භවයෙදි දැන් තියා පාරමිතා පුරමු ......"
පෙනේද ...!?
ඔහුගේ අපිරිමිත වූ නොකැළැල් ප්‍රේමයේ වපසරිය ....
රූපයට වහල් වී ලිංගික උත්තේජන ලබන ; විඳින අරමුණින් පෙම් කරන බොහෝ දෙනා අතර මොහු වැනි උත්තම ප්‍රේමවන්තයෙකුගෙන් ලැබන මෙවන් ආදරයක් විඳිනට යුවතියක ට ලෝබ සිතෙනු නොඅනුමානය .....
( සිතීම ඔබට භාර කරමි .)
මෙහි තවත් විශේෂත්වයක් මට පෙනිණි .... දුටුවාද ඔබ ....??!!
ඔහු සිය පෙම්වතිය ට පාරමීදම් පුරනට ආරාධනා කරන අතරම මේ භවයේ දී සමුගනිමු යැයිද පවසයි ...
රචකයාගේ රචනා දෘෂ්ටියෙහි පෘථුල බවනම් පැසසිය යුතුමය ....
ගීතයේ ආරම්භයේ දී පෙම්වතා සිය ප්‍රියාවිය දැකුමට නොතිත් ආශාවෙන් පසු වුවත් පසුව ඔහු විසින් ම ඇයගෙන් මේ භවයේ දී සමුගැන්මට සැරසෙයි .... මතු භවයක අපි අපේම වන තුරු හමුනොවෙමුයැයි කියයි ....
සැබෑ ආදරයනම් මෙයම නොවේද ...!? ' උඹ මට පෙම් කළානම් මගේම විය යුතුයි ' කියා ගහ මරා ගන්නා ලොවක .....
තමා හා ඇසුරින් .... තම ප්‍රේමවන්තියට කැළලක් , නිගරුවක් වේයැයි සිතා ඔහු ඇගේ ඇසුරින් ,.. නේත්‍ර පථයෙන් දුරට යයි .... මන්ද යත් , ඇය දැන් පතිනියක බැවින් ඔහුගේ ඇසුරින් ඇයට සමාජයේ අපවාද පැමිණිමේ ඉඩකඩ වැඩිය ..... ඒ නිසා අකමැත්තෙන් වුව ඔහුගේ දුරස් වීම ඇගේ දිවියට සැපයකි ....
සැබෑ පෙමක අරුමය මෙයම නොවේද ...!!!!!!!
ප .ලි -
මේ ගීතය ගැන විචාරයක් ලියන්නයැයි පෙර පරිදිම වාගේ මට ඇරයුම් කළේ මා මිත්‍ර #charith සොයුරාය ... ඔබට තුති ...! එසේම කවදත් මාගේ නිර්මාණ අගය කරන #dilani අක්කාත් නැවත ආරාධනය කළාය ... අක්කේ ඔබටත් තුති ...! මෙය රස විඳින ඔබ සියල්ලන්ටද මහද පිරි තුති ...!
( මෙම ගීතයේ රචකයා පිළිබඳ මා නොදන්නා බැවින් ,... දන්නා කෙනෙක් සිටීනම් ඔහුගේ නම දක්වන ලෙස ඉල්ලමි ..)
]...ශක්ෂික රෝෂික...[
No comments:
Post a Comment