නෙතින් නෙත බලාලා සිතේ දුක නිවා....

නෙතින් නෙත බලාලා සිතේ දුක නිවා

අදින් පසු මියේවී අපේ ඒ කතා

රකින්නට සෙනේහේ හඬන්නට එපා

නිමාවක්‌ නොවේ මේ ඇරඹුමක්‌ නිසා

ඈත් බව දැනීලා ඔබේ හා මගේ

දුරක්‌ ආ නිසා දැන් දුකක්‌ මේ වගේ

මහා සාගරේ සේ තිබුණත් හිතේ

කුමට හිමි වුණාදො අහිමි ආදරේ

රකින්නට සෙනේහේ හඬන්නට එපා

නිමාවක්‌ නොවේ මේ ඇරඹුමක්‌ නිසා

පතන්නට පවා මා වරම් අහිමිවූ

හැඟීමක්‌ රිදුම් දේ හෙටට උරුම වූ

දිනන්නට කිසිත් නෑ ලොවේ මින්මතූ

මගෙන් ඔබ ඈත්වී ගියායින් පසු

රෝහණ බෝගොඩ

දයා ද අල්විස් 

ස්ටැන්ලි පීරිස් 

මෙම ගීතය දයා ද අල්විස් රචිකාවියට විශේෂිත ගීතයක්, මන්දයත් තනුවකට ඇය ලියන මුල්ම ගීත රචනය මෙය වන නිසා. ගී තනු ස්ටැන්ලි පීරිස් ගෙන්. ඒත් එක්කම මේ හා බැඳුනු කතාවකුත් තියනව. 

ඇය තම හඬ අවදි කරයි. 'රෝහණ බෝගොඩ ඔය තනුව පළමුව දීල තියෙන්නේ ප්‍රේම්ට (ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්) ඔහු එම තනුවට රෝහණ බෝගොඩට ගීතයක් රචනා කරල දීල තියෙනවා. නමුත් බෝගොඩට අවශ්‍ය වෙලා තියෙනවා එම පද පෙළෙහි යම් තැනක සුළු සංශෝධනයක් කරගන්න. නමුත් ඒකට ප්‍රේම් කැමැතිවෙලා නැහැ. ඔහු කිව්වලු ලියල තියෙන විදියටම කියන්න ඕන කියලා. ඉන්පසු බෝගොඩ කිව්වලු එහෙනම් මම වෙන කෙනකුට කියල අලුතින් ලියව ගන්නම් කියලා. ප්‍රේම් ඒකට හා කිව්වලු. ඒ කිසිදෙයක් මට කියන්නේ නැතිව රෝහණ බෝගොඩ මට තනුව දීල පදපෙළ ලියල දෙන්න කිව්ව. මං එතකොට තනුවකට ගී පද ලියල තිබුණේ නැහැ. කොහොම හරි මගේ අතින් ලියවුණු පදපෙළ රෝහණ ගායනා කළා. එය අතිශය ජනප්‍රිය වුණා. ඉන් පස්සේ තමයි ප්‍රේම් දැනගත්තෙත් ඒක රචනා කළේ මම කියල. හැබැයි ප්‍රේම් මුලින් ගීතයක් ලියපු බව දන්නවනම් මම කවදාවත්ම ඒ ගීතය ලියන්නේ නැහැ'

පෙම්වතුන් යුවලක් සිටිනව ඔවුන් ආදරෙන් බැඳිල පසුව විවාහ වෙනව. කොහොම වුනත් පසුව ඔවුනට තේරුම් යනව ඔවුන්ගේ අදහස් එකිනෙකට නොගැලපෙන බව. ඊටත් වැඩියෙන් සමහර දේවල් තියනව ඔවුන්ගේ වෙන්වීමට මං පාදන. ඔවුන් ජීවිත ගමනේ සැලකියයුතු දුරක් පැමින අවසන්. ඒත් කලයුතු හොඳම දේනම් වෙන්වීම පමනයි. මෙම ගී පද කියැවෙන්නේ එක් පාර්ශවයකින්. ඇය හෝ ඔහු කවුරු වුනත් මේ වෙන්වීම හද කීරිගස්වන සුලුයි. වෙන්වීමට අකමැත්තක් තිබුනත් විකල්පයක් නෑ. සමහරවිට අනෙක් පාර්ශවයටද මේදේ මේ අයුරින්ම දැනුනා වෙන්න පුලුවන්. 

වෙන්වෙන්නට තීරණය කර තිබුනත් ඒකත් ඉතා අසීරු කටයුත්තක්. ඔවුන්ගේ වෙන්වෙන දවස අදයි. නෙතු යුග එකිනෙක ගැටුනත් ඒ වෙනදාමෙන් මුවේ සිනහ නංවන්නට නොව නෙත් කෙමි තෙත් කරන්නට. අඩුම තරමේ සිතේ දුක තුනීකර ගැනීමටවත් සිතා නොදැනීම නිහඬව දෑස් දෙස බලා සිටිති. දෑස් අගින් කඳුලු  බිඳු රූටා වැටේ. හැඬීමෙන් පල නැත, මේ දුක නිමාවක් නම් නොවේ. හද තුල ඇති අසීමිත ආදරයෙන් දැන් පලක් නැත. මේ ආදරය දැන් හිමි නෑ, මෙවන් ආදරයක් පෙර මට හිමි වුනේ ඇයි?

හෙට දිනයේ ඔබ මගේ නොවේ, ඔබව පතන්නට මට අයිතියක් නෑ. හෙටින් පසු මගේ ලෝකයට උරුම කඳුල පමනයි. මට දැන් අලුතෙන් ලබාගන්නට දෙයක් නෑ. බලාපොරොත්තුවක් නෑ. මොකද ඔබ මගේ ලෝකයට සමුදී අවසන් නිසා.

ඉතාමත් සංවේදී ගී පද පෙලක්. සමහර විටක මෙය ඔබේ නෙතඟ කඳුලක් නංවන්නට සමත් වේවි. එහෙම වුනොත් ඒකෙ පුදුමෙකුත් නෑ. මම කවදත් ආදරය කරන දයා ද අල්විස් රචිකාවියගේ ජීවිතයේ අත්දැකීමක් මෙම ගීතයෙන් මතුවූවාදෝයි මට සිතෙනව. එය හුදෙක් සිතුවිල්ලක පමනයි.


~~තේජන අබේදීර~~